آنه !تکرار غریبانه ی  روزهایت چگونه گذشت

وقتی روشنی چشم هایت ، در پشت پرده هایه مه آلود اندوه پنهان بود

با من بگو لحظه لحظه های کودکی ات

از تنهایی معصومانه  دست هایت

آیا می دانی که در هجوم دردها و غم هایت

و در گیرودار ملال آور دوران زندگیت

حقیقت زلالی در دریاچه آب های نقره ای نهفته بود؟

آنه!

اکنون آمدهام تا دست هایت را

با پنجه ی طلایی خورشید دوستی بسپاری

در آبی بیکران مهربانی ها به پرواز درآیی

و اینک آنه!

شکفتن و سبز شدن در اتتظار توست...

در انتظار توست...

پنج شنبه 91/4/22 | 12:50 عصر | سمیرا حسنی | نظرات () |